Notice

"सबैको लागि समावेशी तथा समतामुलक गुणस्तरीय शिक्षा सुनिश्चिततामा मेरो अभियान-My commitment for Ensuring inclusive and equitable quality education and promote lifelong learning opportunities for all. ।”

Sunday, February 23, 2014

“यौन विकृतिले जेलिदैछ नेपाली समाज”

                                                                                                            
                                                                                                               
                                                                                                                                        योगेन्द्र चापागाईं
जाजरकोटमा एक व्यक्तिले सुस्तमनस्तिथिकी किशोरीलाई बलात्कार गरेको घटना हिजो मात्र आएको थियो । केहि समय अगाडी एक प्रेमीले यौन सम्पर्कको विषयलाई लिएर कैलालीमा दुई युवतीको हत्या गरेका थिए । त्यसैगरी माघ अन्तिम हप्ता खोटाङ्गमा आफ्नै छोरीमाथि एक बुवाले बलात्कार गरेको घटना बाहिर आएको थियो । भक्तपुर चारदोबाटोमा पनि केहि समय अगाडी कलेज पढ्ने युवतीले आफ्नो सुसाइड नोटमा आत्माहत्याको कारण प्रेम सम्बन्धमा भएको खटपटी उल्लेख गरेकीथिन् । संखुवासभामा सोह्र बर्षिय एक युवाले यौन सम्बन्ध राख्न नदिएको झोकमा तीन जनाको हत्या गरेका थिए । ट्युसन पढाउने एक व्यक्तिले मोरङको केराबारीमा राम्ररी बोली समेत नफुटेका बालबालिका माथि यौन दुव्र्यवहार गर्ने गरेको खुलसा पनि नभएको होइन । यी त फरक फरक परिस्थितिमा घटेका प्रतिनिधिमुलक घटनाहरु मात्र हुनसक्छन् जुन यौन र यौन विकृती संगै जौडिएका छन् । आजको विश्व यौनजन्य विकृतिबाट मुक्त छ भन्ने कुनै गतिलो आधार प्रस्तुत गर्न कठिन भइरहेको अबस्थामा प्रति सेकेण्ड यौन विकृतिका घटनाहरु विश्वसामु घट्ने गरेको कुरालाई कसैले पनि नर्कान सकिन्न ।
आज नेपाली समाजमा घटेका वा देखिएका हरेक यौनजन्य परिदृश्यले उत्तरआधुनिकवादको परकाष्ठा मात्र नाघेको छ्रैन की नेपाली समाजमा देखिएका हरेक यस्ता घटनाहरुले समाजलाई कतातिर लान खोजिरहेको छ भन्ने प्रश्नले आज रामै्र स्थान बनाउन सफल भएको देखिन्छ । अझ स्पस्ट रुपमा भन्ने हो भने त हाम्रो नेपाली समाजले वर्तमान परिप्रक्ष्यमा यौनविकृतिको परकाष्ठालाई अन्धो भएर ग्रहण गरिरहेको गुनासो धेरैको छ । यहाँ पतिपिडित पत्निका यौनजन्य घटनाहरुले मात्र स्थान पाइरहेका छैनन् की पत्नी पीडित पतिका घटनाले पनि व्यापक स्थान बनाउदै गरेको अबस्थामा प्रेमीपीडित प्रेमिकाका घटनाहरुको थुप्रोले  पनि  राम्रै स्थान बनाइरहेको देखिन्छ ।  राष्ट्रिय महिला आयोगको तथ्याकं तथा विभिन्न सञ्चारका साधनहरुले प्रवाह गर्ने सुचनाहरुलाई अध्ययन गर्ने हो भने पनि  नेपाली समाजमा यौनजन्य विकृतिको दर ज्यामितिय अनुपातमा बढेको कुरा आमजनता सामु छर्लङ्गै नै छ । त्यसमा पनि हजारौं सानाठूला यौनविकृृतिका घटनाहरु बहिर सार्वजानिक नभएको तथ्यलाई सहजै अनुमान लगाउन सकिन्छ । यहाँ पुरुषबाट महिलामात्र बलात्कृत छैनन् महिलाबाट पनि पुरुष बलात्कृत हुने गरेको यर्थाथलाई कसैले पनि नर्कान सकिन्न । त्यसैगरी कलेज तथा स्कुलका विद्यार्थीहरु उनीहरुकै शिक्षकहरुबाट प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्ष ढङ्गबाट शोषित बन्नु परेका घटनाहरु मात्र बाहिर आएका छैनन् नाबालिकामाथि पनि आफ्नै बावुबाट गरिने यौन दुव्र्यवहारका घटनाहरु पनि सुचनासञ्चारका मुख्य विषयबस्तु बन्दै आइरहेको यस अबस्थामा मिडियाका महिला कर्मचारीमात्र पिडित छैनन् यहाँ धेरै निजी अफिसमा काम गर्ने महिलाहरुले पनि प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्ष रुपबाट यौन दुव्र्यवहारको  सामना गर्नु परिरहेको विश्लेषण छ धेरैको । सेक्स स्कान्डलकै कारण नेपाली चलचित्रले धेरै अभिनेत्रीहरु गुमाउनु परेको तितो यथार्थ हाम्रो सामु मात्र होइनकी आश्रय गुमाए पछि अनाथलयमा पुगेका बालिकामाथि त्यसकै संरक्षकबाट भएको  यौनशोषणको खबरले  पनि हाम्रो समाजले यौन विकृतिलाई कुन हद सम्म सहिरहेकोछ त भन्ने कुरा स्पस्ट नै गर्दछ । गाँउका साधरण पसलबाट बजारका होटल रेस्टुरेन्टमा कयौं किशोरीहरुलाई बन्धक बनाइ सम्पन्न बन्ने धुनमा लागेका व्यक्तिहरुको समुह पनि ठुलो नै देखिन्छ ।
यौन चाहना व्यक्तिको आधारभुत आवश्यकता हो । यस विना मानव विकासको कल्पना गर्नु निर्थक हुने हँुदा यसलाई नियन्त्रित वा दबाई राख्नुपर्छ भन्ने मलाई  लाग्दैन तर पनि यौन चाहना पुरा गराउने नाममा गरिने हरेक क्रियाकलापहरु गर्दा सामाजिक, बौद्घिक प्राणी नभएर हामी आममानिस  पशु समान त हुन खोजी रहेका छैनौं भन्ने बुझ्नु आवश्यक छ । यौन केन्द्रित आवश्यकता पूरा गर्ने सिलसिलामा सामाजिक तथा साँस्कृतिक मूल्यमान्यता विपरित गरिने जुनसुकै यौनजन्य क्रियाकलापहरुलाई यौन विकृति भन्ने  गरिन्छ । यौन विकृति व्यक्तिमा आउने यौन विचलनको परकाष्ठा हो । व्यक्तिमा हुने यौन विचलनले नै समाजमा यौन विकृतिको दरलाई खरायोको गतिमा वृद्घि गरेको अनुमान धेरैको छ । यो एउटा त्यस्तो मनोविज्ञान हो जसमा व्यक्तिले अप्राकृतिक शैलिको यौन व्यवहार प्रर्दशन गर्दछ । साथै यसको सम्बन्ध इड परसानिलिटीसँग हुनेहँुदा तत्काल सन्तृष्टि प्राप्त गर्ने नाममा सामाजिक मल्य, मान्यता, नियम, परिधिलाई नाघेर व्यक्तिले यौनजन्य व्यवहारहरु प्रर्दशित गर्दछ । व्यक्तिमा किन यौन विकृतिको मनोवृति मौलाउदै जाँदैछ हाम्रो समाजमा ? के यसले भविष्यमा भयानक परिस्थितिको सिर्जना त गर्ने होइन ? भन्ने प्रश्नको जवाफ खोज्नु वर्तमान समयको अपरिहार्य आवश्यकता देखिन्छ ।
हाम्रो समाजका कयौं विवाहित दाम्पत्यहरु डिभोर्स प्रक्रियामा लाग्नुको पछाडी रहेका धेरै कारणहरु मध्ये व्यक्तिको यौनजन्य आपराधिक मनोवृति र त्यसबाट सिर्जना भएका घटनाक्रमहरु नै प्रमुख रहेको विश्लेषण धेरैको छ । त्यसैगरी आफ्नो लोग्ने वा श्रीमति विदेश वा कुनै काम विशेषले अन्यत्र जाँदा परव्यक्ति संगको सम्बन्ध र त्यसबाट उत्पन्न भएका भयानक परिस्थितिजन्य घटनाहरुको पछाडी पनि यस्तो मनोवृति नै हावी हुंदै गएको कुरा आम विश्लेषकहरुको रहेको छ । व्यक्तिमा यस्तो मनोवृति बढ्नुमा जैविक तथा वातावरणीय दुवै तत्वहरुको भूमिका अहम् हुने कुरामा कसैको पनि शंका नभएता पनि सञ्चार माध्यमबाट व्यक्तिले सिक्ने यौनजन्य गलत सिकाइको पछाडी उसले प्राप्त गर्ने पुनर्बलीय उद्धिपक यसको प्रमुख कारण बनेको तितो यथार्थ हाम्रो परिवेशमा विद्यमान नै छ । पश्चिमेली संस्कृति र जीबनशैलीलाई गलत ढङ्गबाट अनुकरणीय मान्ने प्रवृतिले व्यापकता पाउनु, विद्युतीय सञ्चारका साधनहरुलाई गलत रुपमा प्रयोग गर्ने परिपाटी ह्वातै बढ्नु, उपभोक्ताबादी मनोवृति मौलाउदै जानु,  खुल्ला तथा उदारतन्त्रको अबधारणालाई गलत रुपमा बुझ्नु, व्यक्तिले सान्दर्भिक सही सूचनाहरु प्राप्त गर्न नसक्नु व्यक्तिलाई उत्तेजित पार्ने लुवाई खुवाई, हाउभाउ, बस्त्र आदीको प्रयोगमा व्यापकतामा बढ्नु, बेरोजगारी, तनाव, निराशा तथा फुर्सतको समयमा वृद्घि हुनु, मानसिक अस्वस्थता बढ्नुका साथै व्यक्तिमा स्नेह तथा सुरक्षाको महशुसमा कमी हुदै जानु लगायतका तत्वहरुले व्यक्तिमा यौनजन्य गलत मनोवृतिलाई प्रशय दिइरहेको गुनासो सर्वसाधारण जनताहरुको रहेको छ । त्यसमा पनि यस्ता घटनाहरु बढ्नुमा मोबाइल र इनटरनेटको दुरुपयोगको ठुलो हात रहेको उनीहरुको जिक्कीर छ । व्यक्तिहरुका विकसित हुदै गएको यस्तो मनोवृतिले आफ्नो सामाजिक मान प्रतिष्ठालाई नै धज्जी उठाउनुका साथै पारिवारिक सम्बन्धलाई नै धरापमा पार्ने गरेको देखिन्छ । फलस्वरुप त्यस्ता गतिविधिले व्यक्तिलाई झन् आपराधिक क्रियाकलापमा लाग्न प्रोस्साहित गर्ने गरेको तथ्यहरु विभिन्न अध्ययनहरुले देखाएको पाइन्छ ।

सेक्सुअल डिजाएर नहुने सम्भवत मानब हुदैन होला । यो प्राकृतिक र स्वभाविक प्रक्रिया हो तर पनि आफ्नो आधारभूत आवश्यकता पुरा गर्ने नाममा र स्वतन्त्रताको खोल ओडेर सामाजिक मुल्य, मान्यताको घेरा भन्दा बाहिर गएर त्यस्ता कार्यहरु गर्नु असान्र्दभिक हुने हुँदा सवैले आआफ्नो “सोसल स्टाटस तथा रोल” लाई ध्यान दिदै आफ्नो यौनजन्य इच्छा पूरा गर्नु उचित हुनेमा कसैको पनि दुई मत नहोला । समाजमा घट्ने यस्ता यौनविकृतीजन्य घटनाहरुलाई तिलाञ्जली दिन अपराध पछि दण्ड वा सजाय दिनु भनेको आजको वैज्ञानिक तथा आधुनिक युगकै लाहाचारीपुर्ण कार्य हो भन्ने कुरामा सवैको एकमत हुने हुँदा विश्वलाई नै चुनौति दिनेगरी मौलाउदै गएको यस समस्याले निम्ताउन सक्ने भयनाक भविष्यको अबस्थालाई समयमा नै सोच्ने हो भने विद्यालय तह देखि नै यौनशिक्षा तथा यौनविकृती सम्बन्धी जनचेतना जगाउने विषयवस्तुलाई समावेश गरी छुट्टै कोर विषयका रुपमा विकास गर्नुपर्न एकातिर देखिन्छ भने अर्कातिर विद्यालय तहबाटै विद्यार्थीहरुलाई परामर्श सेवाको व्यबस्था गराइ व्यक्तिको मनोवृतिलाई सधैं रचनात्मक तथा सकारात्मक कार्यमा लाग्ने वातावरणको सिर्जना गर्नुपर्ने देखिनुका साथै व्यक्ति स्ंवयम्ले पनि यस प्रति सचेत रहनु वर्तमान परिस्थितीको अनिवार्य आवश्यकता बनी सकेको देखिन्छ । यौनविकृतिबाट जेलिदै गरेको यस समाजलाई बचाउन समयमा नै ध्यान नदिने हो नेपाली समाजले भविष्यमा ठुलो क्षतिको सामना नगर्नुपर्ला भन्न सकिन्न ।
  समाप्त ।

















Thursday, February 6, 2014

के पहिलो रोजाइमा पर्छ त त्रिवि अब ?

यहि फागुनको पहिलो साता देखि त्रिविले सवै केन्द्रिय विभागहरुमा सेमेस्टर प्रणाली लागु गर्ने अन्तिम तयारी गरिरहेको छ । आम विद्यार्थीहरु केन्द्रिय विभागहरुमा कहिले भर्ना खुख्ला होला भनेर पर्खिरहेको अवस्थामा ठूलो र पूरानो विश्वविद्यालयको यस साहासिक कदमको विषयमा एतिखेर चर्चा बहसको दर बढेको छ । सेमेस्टर प्रणाली  अन्र्तगत छोटो समयमा नै परीक्षा तथा नतिजा प्रकाशन हुने, खचाखच विद्यार्थीको समस्या नहुने, अनुसन्धानमूलक अध्ययन हुने, शिक्षण सिकाइ प्रक्रिया प्रयोगात्मकमुखी हुने, गाइड गेसपेपर प्रतिको निर्भरतामा कमी आउने, अर्थपूर्ण सिकाइ हुने, प्रवेश परीक्षाको व्यबस्थाले क्षमतावान तथा योग्य विद्यार्थीहरुको प्रवेश हुने, वैज्ञानिक मुल्यांकन प्रणाली को अबलम्वन गर्न सकिने जस्ता राम्रा विशेषताहरुले पनि यस प्रति धेरै विद्यार्थी तथा प्राध्यापकहरुको भुकाब रहनु स्वभाविक नै हो । यस प्रणाली मार्फत आफ्नो गुम्न लागेको अस्तित्वलाई जोगाउदै अग्रणी छनोटमा त्रिविलाई पार्ने कोशीसमा कसिएको छ त्रिवि यतिखेर । यस्तो महत्वपूर्ण निर्णयको समर्थनमा कसिएका एकथरी समुहलाई चुनौती दिदै अर्काथरी मानिसहरु यो प्रणाली २०२८ मा लागु भएको सेमेस्टर प्रणाली र २०६२  देखि २०६७ सम्म लागु भएको आन्तरिक परीक्षणको अबस्था जस्तै हुने तर्क गरिरहेका छन् । वास्तबमा पूर्व योजना तथा तयारी विना नै यो प्रणाली त्रिविमा सम्भब छ र? भनेर प्रश्न गर्ने जमात पनि ठूलो नै छ । आवश्यक तयारी विना नै  लागु हुने क्रममा रहेको यस प्रणलीमा पढाइ गुणस्तरीय नभई नाम मात्रको सेमेस्टर प्रणाली त हुने होइन भन्ने चिन्ता आजभोली धेरै  को छ । यस प्रक्रिया लाई कार्यान्वयनमा लैजाने क्रममा त्रिविले धेरै चुनौतीहरुको सामाना गर्नु पर्ने देखिन्छ ।
पुरानो प्रक्रियालाई नयां प्रक्रियामा ढाल्न. त्रिवि आंफैमा ठूलो संरचना भएको संस्था भएकाले यसलाई छपन्न वटा आंगिक क्याम्पस र नौ सय भन्दा बढि सम्वन्धन प्राप्त क्याम्पसहरुलाई  सेमेस्टर प्रणाली अन्र्तगतको प्रक्रियाका क्रियाकलापका ढाल्नु र त्यस्ता क्रियाकलापहरुलाई छिटो छरितोमा सम्पन्न गर्ने व्यबस्था मिलाउनु भनेको उसलाई फलामको चिउरा चपाए जस्तै हूने छ ।
संभ्रान्त वर्ग केन्द्रित शिक्षाको आरोप. त्रिविले मानिसको गुणस्तरीय शिक्षा लिने नैसर्गिक अधिकारलाई हनन गदैछ भन्ने आरोप पनि लाग्दैछ । किनकी तत्काल रुपमा देशभर यो प्रणाली लागु नहुने अबस्था छ एका तर्फ भने अर्का तर्फ यो प्रणाली कीर्तिपूरमा मात्र सीमित हुने देखिने हुनाले गरिब, सीमान्त तथा कर्णाली लगायत दुर्गम जनताका छोराछोरीले कीर्तिपुरमा डेरा लिएर मासिक करिब छ हजार भन्दा पनि बढि रकम त्रिवि लाई र आफ्नो बसांइ व्यवस्थापन गर्न सक्दैनन् । फलस्वरुप हुदा खाने समूहका छोराछोरीहरु यस्तो अवसर बाट बञ्चित हुने संभावना धेरै छ र यो हुने खाने संभ्रान्त वर्गका लागि मात्र बन्दै जांदै छ । शैक्षिक अवसरमा हुने यस्तो असमानता ले भविस्यमा ठूलो नकारात्मक असर नल्याउला भन्न सकिन्न ।
भौतिक पुनसंरचना. भइरहेको भौतिक संरचना लाई सेमेस्टर प्रणालीमा लैजान त्रिवि लाई ठूलो चुनौति देखिन्छ । कस्तो हांसो उठ्दो कुरा छ . जस्तै शिक्षाशास्त्र संकाय को अंग्रेजी शिक्षामा तीन सय जना विद्यार्थी भर्ना गर्ने तयारी त्रिविले गरेको छ । जबकी अंग्रेजी शिक्षा ले हाल तीन वटा मात्र कोठा पाइरहेको अवस्थामा तीन सय लाई कति समूहमा विभाजन गर्ने ? के एक समूहमा एक सय राख्ने ? तत्कालै कुनै नयां भबन सम्पन्न हुने अबस्था पनि देखिदैन । नयां पाठ्यक्रम प्रयोगात्मक हुने हुदा भौतिक संरचना के प्रयोगात्मकमैत्री छन् त भन्ने प्रश्नहरु पनि उठ्नु स्भाविक नै हो ।
केन्द्रिकृत पद्धति लाई विकेन्दिकरणमा लैजान . हालको अबस्थामा रहेको केन्द्रिकृत कार्य व्यबस्थालाई कटौती गरी तल्ला तह सम्म पुर्याइ सेमेस्टरमैत्री बनाउन त्रिविलाई थप जटिलता देखिन्छ । किनकी यसको सञ्जाल गाँउगाँउ सम्म भएकाले देशभर यो प्रणाली लागु हुन नसक्ने  तर्क धैरैको छ । साथै सो अनुरुपको कार्य व्यबस्थालाई व्यबस्थापन गर्न सक्ने भौतिक तथा मानविय स्रोत साधन छ त भन्ने प्रश्न उठ्नु पनि जाएज नै हो ।       
एउटै संकायका धैरै रुप. त्रिविले देशभर एकै चोटी नयां प्रणाली लागु गर्न नसक्ने हुंदा एउटै शैक्षिक सत्रको एउटै संकायमा धेरै थरीका विद्यार्थीहरु (सेमेस्टरवला, पुरानावला, अझ पुरानाको पनि पुरानावला) हुनेहुंदा तिनीहरुका लागी परीक्षा सञ्चालनको व्यबस्था, नतिजा प्रकाशन लगायतका प्रक्रियागत कार्यहरुको व्यबस्थापनको कार्यले त्रिविलाई आर्थिक, सीपयुक्त जनशक्तिको परिचालन लगायतका धेरै पक्षहरुमा थप जटिलताको सिर्जना हुने लगभग निश्चित नै देखिन्छ ।
पुरानो मानसिकतामा परिवर्तन . त्रिविका सवै कर्मचारीहरु, प्राध्यापकहरु, विद्यार्थी भनौदा राजनीतिक दलका नेताहरु, आम विद्यार्थीहरु तथा सवै सरोकारवला व्यक्तिहरुको मस्तिष्कमा भएको पुरानो मान्यता तथा मानसिक चित्रलाई परिवर्तन गरी आफ्नो पेशा वा कर्तव्य प्रति प्रतिबद्ध बन्न प्ररित नगरेसम्म हात्ति आयो हात्ति आयो फुस्सा भने भैं नहोला भन्न सकिने अबस्था छैन ।
शिक्षण सिकाइ तथा मूल्याकन प्रक्रियामा परिवर्तन . सेमेस्टर प्रणाली भनेको दुई बर्षेमा पढाउने विषयबस्तुलाई चार भागमा पढाउनु मात्र नभएकाले गर्दा छ । छ महिनामा समाप्त हुने समय सान्दर्भिक, व्यवहारिक तथा अर्थपुर्ण विषयवस्तु राखिएको पाठ्क्रम बनाउने काम चुड्की को भरमा सम्भब देखिदैन । त्यसैगरी शिक्षण सिकाइ प्रक्रिया पनि लेक्चर बाट डिस्कोभरी तथा रिसर्ज केन्द्रित बनाउन अनि त्यस्ता विधि अन्र्तगतका क्रियाकलापहरु केन्द्रित सामाग्रीहरुको प्रबन्ध गर्ने कामले त्रिविलाई एक सय तिन डिग्रीको ज्वरो ल्याउन नसक्ला भन्न सकिदैन । त्यसैगरी वैज्ञानिक तथा आधुनिक प्रक्रिया केन्द्रित ग्रेडिङ्ग प्रणालीको प्रयोग गर्नु यसका लागी थप टाउको दुखाइ बन्न सक्छ ।
विद्यार्थी नेताहरु बाधक. सेमेस्टर प्रणालीको विरोधमा उत्रिएको स्ववियलाई वा विद्यार्थी नेताहरुलाई हालको अबस्थामा मनाउनको लागि त्रिविले स्ववियूको निर्वाचन वैशाख २० गते गर्ने तयारी गदैछ । तत्कालको लागि यो समस्या समाधान को उपाय भएपनि पछि त्यहि स्ववियू तथा विद्यार्थी नेताहरुको गुन्डागर्दी र उनीहरुको राजनीतिक गतिविधिले सेमेस्टर प्रणालीका गतिविधिहरु  नै प्रभावित हुने अनुमान धेरैको छ ।
प्रवेश परीक्षामा हुनसक्ने अनियमिता. अब त्रिविले सवै संकायमा प्रवेश परीक्षा लिने तयारी गरेको छ । त्यहि प्रवेश परीक्षा नै सेमेस्टर प्रणालीको अबसानको शुरुवात हुने होइन भन्ने शंका धेरैको छ । प्रवेश परीक्षामा घुस खुवाउने  तथा भनसुन गर्ने प्रवृति, प्रश्नपत्र निर्माणमा अनियमित कार्य हुनसक्ने सम्भावना उनीहरु गर्दछन् । वास्तबमा यो सही पनि देखिन्छ किनकी त्रिविका अरु संकायमा पनि यस्तो प्रवृति भने देखिदै नआएको भने होइन ।  
यिनका साथै आर्थिक, प्राज्ञिक लगायतका सृक्ष्म तथा वृहत चुनौतिहरुको सामना गर्नु पर्ने देखिन्छ यो प्रणालीको कार्यान्वयनको क्रममा अबका दिनमा त्रिविले । बदलिदो परिवेश अनुसारको राष्ट्रिय तथा अन्र्तराष्ट्रिय स्तरमा प्रतिस्पर्धा गर्ने सक्ने जनशक्तिको उत्पादन हुनु आवश्यक देखिएको अबस्थामा जस्तो सुकै चुनौतीहरु पनि सामना गर्नसक्नु पर्छ । त्यस्ता चुनौतीहरुलाई समाधान गर्ने योजना तथा उपायहरु खोज्दै त्रिविले आम विद्यार्थीहरुको पहिलो रोजाइको केन्द्रविन्दु बन्न सक्नुपर्दछ । गरिब, सीमान्त तथा कर्णाली लगायत दुर्गम जनताका छोराछोरीका लागि विशेष छात्रवृति तथा सुविधाको व्यबस्था गर्नु नितान्त आवश्यक छ । टुरिस्ट तथा हेल्मेट शिक्षकहरुको  विपक्षमा रहेको यस गहन निर्णयलाई सफलतापूर्वक कार्यान्वयनमा लैजान सवै वर्गले आआफ्नो तहबाट सहयोग गरेको खण्डमा त्रिविले  नयां काँचुली फर्ने कुरामा कसैको पनि दुई मत नहुनुका साथै यसले आफ्नो पुरानो साख जोगाउने त निश्चित नै छ त्यसमा पनि उच्च स्तरीय सीपमूलक जनशक्तिको उत्पादनले बेरोजगारी समस्या पनि केहि मात्रामा हल हुने अनुमान लगाउन सकिन्छ । 
Published  in rajdhani newspaper or link http://rajdhani.com.np/en/2012-06-26-14-07-48/22301-2014-02-04-23-52-14

Wednesday, February 5, 2014

Song written by ypvision

चाहना मेरो थियो उनीलाई नै पाउने
सबै पिडा विर्सिकन उनीलाई नै रोजें
सवै तस्विर भन्दा उनकै तस्विर राम्रो देखें
.................................................
.................................................
तिमि विना सक्दिन म एकै पल पनि बाँच्न
पर्खको छु दोबाटो तिमीलाइ नै पाउन
सक्दिन म अरुसंग जुनी काट्न
.............................................
.............................................
सोचेको थिइन मैले मान्दैनौ भनेर
उठे मेरो सारा सपना चक्नाचुर भएर
पाउनु सम्म पिडा पाँए एहि जुनीमा
................................................
.............................................

Saturday, February 1, 2014

एक मर्म स्पर्शी तथा वास्तविकताको संकेत प्रदान गर्ने गित

म्ुग्ुको सीप भन्ने ठांउमा भएको तालिमका समयमा एक सहभागी विद्यार्थीले गाएको एक मर्म स्पर्शी तथा वास्तविकताको संकेत प्रदान गर्ने गित ज्ुन मैले रेकड गरेको थिंए